„Мачето Мице“ од Татјана Гаврилова е книга за деца во која се раскажува за домашните авантури на љубопитното маче Мице. Тоа е посебно, единствено маче, полно со енергија, коешто најчесто прави бељи низ домот. За него ни раскажува Ема, девојче кое живее со семејството и која е сопственичка на мачето. Мице постојано го истражува светот околу него, всушност, домот во којшто живее, правејќи безброј палавштини и глупости, но истовремено учејќи вредни лекции за пријателството, храброста и важноста на семејството.

Книгата содржи десет раскази и секој расказ е нова авантура. Исполнета е со прекрасни, весели илустрации на Јана Борбала Панзов и ангажирани наративи кои се едноставни за следење, и ги привлекуваат децата и младите читатели.

Наместо здодевен ден на село, Илина е вовлечена во една голема авантура: шумскиот трол Папрат ја бара нејзината помош за да ги спаси скаменетите пријатели од една лоша вештерка. Но ништо не е баш така како што изгледа во свет каде што гатачките не ја знаат иднината, враните никако да се најадат, на мачорите навидум сѐ им е јасно, а бои и мириси се собираат во теглички.

Драги читатели (кхм-кхм, се закашлувам), ги направивме овие измислици и чкртаници во неколку есенски вечери минатата година, кога Раја немаше уште навршени 6, а јас веќе бев 7 пати на нејзините години плус уште 3. Седевме пред прозорецот, се стемнуваше и таа ми рече дека може да ги чуе предметите во собата како си зборуваат.

Прозорецот со вазната, книгите во библиотеката помеѓу итн. Почнавме да слушаме кој со кого си зборува и што точно. Потоа, таа предложи (идејата е нејзина, признавам) да им направам свадби. Што ли ќе се случи ако некакви предмети во собата се земат. Како, како… каучот и крокодилот, на пример. Да, имаме еден огромен крокодил што обично лежи на каучот. Кадифен крокодил, заборавив да кажам.

И така тргна работата.

Прекрасна поема на Николина Андова-Шопова, надградена со цртежите на Наталија Лукомска.

Вистинска уживанција за најмладите!

„Ноќта кртот Ѕвездан штом се роди
под земјата почна оро да се води.
Се пиеше, се пееше гласно до сабајле
и никој од полиција немаше гајле!“