„Воглавно, устата на жената, начинот на кој се однесува при бакнување ни дава една прилично јасна слика за она што ќе биде нејзината вагина. Таа е само помалку мистериозна реплика што се однесува до внатрешноста и до дното, ама исто толку моќна што се однесува до ненаситноста. Суви усни и тврдоглав јазик најавуваат тесна и „тешка” вагина. Големите плунковни игри, грчевите и гризовите кои го подувуваат грлото однапред ги обликуваат бескрајно навлажнетите убавини на еден хистеричен орган. Жули ѝ припаѓаше на вторава категорија. Сакаше да бацува, да ја навали својата бледа глава, да ги затвори очите, да ми го голтне лицето, и да бара повеќе со мали удари со јазикот.”

„Чиста анархија“, новата книга на Вуди Ален, се појавува по 25-годишна пауза, но ги содржи истите состојки како и неговите претходни дела, кои веќе стекнаа статус на класици. Збирката содржи осумнаесет кратки раскази и есеи, кои се пишувани помеѓу 2000-та и 2007-та година и од кои десет се претходно објавени во различни списанија, а осум се појавуваат за прв пат.

И критиката и читателите се согласуваат дека Ален успеал да напише книга која, не само што ги одговара најдлабоките прашања на човековата егзистенција, туку и по димензии е совршена за да се стави под која било пократка ногалка од маса или стол за да го спречи непријатното нишање.

„Расказите на Вуди Ален се интересни веќе педесет години. Како и неговите филмови, тие опфаќаат многу различни теми и мотиви, но го задржуваат аголот на гледање на реалноста и специфичниот литературен стил, не попуштајќи пред светот што постојано се менува.”

The New York Times

„Книгата Чиста анархија е напишана со добро познатиот дрзок и невротичен хумор на Вуди Ален, но збогатена е со некоја досега неоткриена густина. Апсурдноста и смеата сî уште суверено владеат во расказите на Ален.”

A. V. Club

„Како можете да не го сакате авторот кој ги спомнува Вилијам Батлер Јејтс и Тројцата глупаци во иста реченица, и кој во своите напливи на инспирација создава ликови како Фландерс Ларва и Е. Коли Бигс? Без оглед дали пишува за уметноста, сексот, храната или криминалот, Ален е неодоливо и експлозивно смешен.”

New York Times Book Review

„Читачот спаѓа во оној тип комплексни романи кои отвораат толку прозорци колку што читателот може да поднесе свеж воздух. Психолошки во длабока, филозофски во генерална и незаборавен во буквална смисла, „Читачот” е роман кој не се предвидува, не се претпоставува, ниту пак, се прераскажува, роман кој со секоја наредна страница одново и одново ја редефинира наративната маршрута.

Тргнувајќи од самиот наслов, ова е роман во кој во ниту еден читачки/читателски миг не се знае кон каде ќе тргне, а камоли каде (и како) ќе заврши „читањето”, дури и во жанровска смисла… Одлична лекција за книжевните вообразеници, скептици и неверници кои сметаат дека книжевното писмо не може да изненади“.

Оливера Ќорвезироска

„Едно лето од љубов и пепел” е приказна за Ема, млада Квебекјанка, која ги придружува своите родители на северот на Индија, посетувајќи ја тибетската заедница во прогонство, собрана околу Далај Лама. Во судир со разните култури, области и обичаи кои ја распаметуваат, таа се вљубува во Тензин, момче кое е малку повозрасно од неа, сирак од Тибетското детско село.

Ема и Тензин немаат заеднички јазик освен оној универзалниот, јазикот на чувствата, на сочувството и на откривањето на интимноста. Но, зар во тишината, отаде зборовите, не се раѓаат најголемите љубовни приказни?