Бела Хамваш (1897-1968) е еден од најголемите метафизички мислители на 20 век со широк опсег на интереси (литература, културна историја, историја на науката, психологија, филозофија и источноазиски јазици). Тој е нонконформист чии естетски погледи беа нападнати од Ѓерѓ Лукач, што резултираше со забрана за публикување на неговите дела по 1947 година (ставен е на Б-листата и принуден да работи како неквалификуван работник).

Негови позначајни дела се: Кризата на светот (1936), Scientia Sacra I-II (1943-44, 1965-68, објавена 1988), Невидлива приказна (есеи, 1943), Филозофија на виното (1945), Револуција во уметноста (1947), Карневал I-VII (роман, цензуриран 1983, целосен 1997), Unicornis (1987), Патот на предците и патот на боговите (есеи).

Поголемиот дел од неговите дела се публикувани постхумно, почнувајќи од 1983 година (пред тоа тие се ширеле во ракописи и самиздат-книги). Во 1990 година постхумно ја добива наградата „Кошут“.

  • Филозофија на виното

    Во последните денови на војната, на почетокот на 1945 година, Хамваш ќе изгуби сè: бомба ќе го разнесе неговиот дом, библиотеката, ракописите и скиците за неговите следни дела. Во една таква атмосфера, Хамваш ја пишува неговата „Филозофија на виното“ која не претставува очајување над урнатините, туку славење на животот.

    Филозофија на виното е апологија на ретките, возвишени моменти на животот, спокојот, играта и ведрината. Тоа е свет на дионисиско, медитеранско опивање; чистата, светкава ведрина на Орфеј; полубудна медитација во пчеларникот во едно августовско попладне, под оревот, пред визбата на камената маса: некои од ретките моменти на Хамвашовата „идила“.

    Или, книгата „Филозофија на виното“ го подготвува човекот за славење на Присуството.

    230,00 ден