-
Колекционер
„Особено вешт прв роман со оригинална замисла и прониклива анализа на една опсесија. Се работи за грабнување – налудничавиот чиновник ја заробува студентката по сликарство која му претставува фиксација, по што следува монструозна игра на разум и лудило, мегдан на умови без допирни точки“.
КЕНЕТ ОЛСОП, Дејли мејл
„Ова неверојатно достигнување може да се чита како трилер… или како проучување на морбидна психологија.”
ФРАНСИС АЈЛС, Гардијан
„Уште поважен од генијалниот приказ на една психопатска опсесија е оној на состојбата на приврзаност…”
ЏУЛИЈАН ЏЕБ, Сандеј тајмс
-
Чиста анархија
„Чиста анархија“, новата книга на Вуди Ален, се појавува по 25-годишна пауза, но ги содржи истите состојки како и неговите претходни дела, кои веќе стекнаа статус на класици. Збирката содржи осумнаесет кратки раскази и есеи, кои се пишувани помеѓу 2000-та и 2007-та година и од кои десет се претходно објавени во различни списанија, а осум се појавуваат за прв пат.
И критиката и читателите се согласуваат дека Ален успеал да напише книга која, не само што ги одговара најдлабоките прашања на човековата егзистенција, туку и по димензии е совршена за да се стави под која било пократка ногалка од маса или стол за да го спречи непријатното нишање.
„Расказите на Вуди Ален се интересни веќе педесет години. Како и неговите филмови, тие опфаќаат многу различни теми и мотиви, но го задржуваат аголот на гледање на реалноста и специфичниот литературен стил, не попуштајќи пред светот што постојано се менува.”
The New York Times
„Книгата Чиста анархија е напишана со добро познатиот дрзок и невротичен хумор на Вуди Ален, но збогатена е со некоја досега неоткриена густина. Апсурдноста и смеата сî уште суверено владеат во расказите на Ален.”
A. V. Club
„Како можете да не го сакате авторот кој ги спомнува Вилијам Батлер Јејтс и Тројцата глупаци во иста реченица, и кој во своите напливи на инспирација создава ликови како Фландерс Ларва и Е. Коли Бигс? Без оглед дали пишува за уметноста, сексот, храната или криминалот, Ален е неодоливо и експлозивно смешен.”
New York Times Book Review
-
Катедрала
„Од морето извонредни американски раскажувачи на дваесеттиот век, освен Хемингвеј, врвно место во светскиот кус расказ, секако, заслужува и Карвер. Реалист по определба, американскиот Чехов, како што го нарекуваат Карвер, со не многу долгиот опус, е веројатно најдаровитиот и најуспешен сликар на американското општество од дваесеттиот век“.
Драги Михајловски
-
Книгата на таткото
„Книгата на таткото“ претставува некролог на своеволието, оддалеченост од реалноста и опседнатост со литературата на еден фанатичен човек, кој го заборава светот околу себе и кој имал среќа да и’ го препушти реалниот живот на својата жена. Затоа оваа книга воопшто не е книга на таткото, туку е роман за еден човек, кој се вљубува во литературата.
Во ова литерарно изјавување на љубов, Видмер, за инает на целата семејна трагичност, дава еден иронично ведар тон и притоа умешно ги поврзува семејната хроника и историјата.
330,00 ден -
Неодреден предел
Мало село северно од Поларниот круг. Со чувство дека нешто и недостасува во животот, Катерине се разделува од мажот и за прв пат патува во светот од другата страна на Поларниот круг.
Ја гледа Ајфеловата кула, запознава мажи, се заљубува, се разочарува и се враќа сигурна дека онаа малку среќа што ја има и е сосемa доволна.
Една жена тргнува по својата среќа.
299,00 ден -
Дневник
Во овој необичен дневник самиот Чат се открива себеси таков каков што беше, не баш совршен, со сите свои мани, себичен и дарежлив, со многу тегоби, понекогаш силен, понекогаш слаб, но секогаш човечен, со ненаситен и самодеструктивен копнеж по совршенството и исполнетоста; лик од крв и месо, со душа и тело, во кој сите ние можеме да се препознаеме.
Неговата личност како голем, надежен талент остана во унгарската книжевна свест, додавајќи дека неговото книжевно дело реално не можеше да се развие во една изедначена и завршена целина.
Сепак, неколку негови новели го сместуваат на врвот на унгарската, па дури и на светската проза („Мајкоубиство“, „Малечката Ема“ итн.), влијаејќи врз современите писатели како Хајноци, Естерхази, Месељ, и споредувајќи ја неговата виртуозност со По, Бирс, па дури и со Чехов.
-
Столот на Елијах
Романот „Столот на Елијах“ (2006) е преведен на 15 јазици.
Ги доби наградите „Киклоп“ и „Шандор Гјалски“.
-
Враќање дома
Романот „Враќање дома“ е од типот ‘романи за романот’, но во една мошне оригинална смисла: главниот лик трагајќи по фиктивниот лик од книгата што ја читал во детството (не заборавајте дека и тој е фиктивен, иако Шлинк ве принудува да мислите оти е реален!) го пронаоѓа ‘стварниот ‘ автор кој истовремено е и негов биолошки татко!
Совршено смислено, стрпливо и интелигентно раскажано.
„Враќање дома“ е модерна ‘Одисеја’, по малку постмодернистички ситуирана во Хомеровата.
-
Љубениот на мајката
„Љубениот на мајката” е голема, вознемирувачка приказна, во која честопати ќе се соочите со горчливиот вкус кој со себе го носи реалноста, меѓутоа, Видмер е раскажувач со таква елеганција, леснотија и хумор, што дури и ова тажно набљудување на мајката, главниот лик во романот, претставува вистинско задоволство за читателот.
Стравот, осаменоста, загубата, загриженоста – тоа се состојбите што тој ги опишува на виртуозен начин, секогаш вметнувајќи трошка надеж, која цело време ја чувствува и раскажувачот, кој најдобро знае дека мајчината љубов е залудна.
Ова е грациозна, мала книга, која не треба да ја пропуштите.
-
Нежно… навистина нежно
И тоа се случи! Прозата на генијалниот Вуди Ален за прв пат на македонски јазик. Иако невротичниот Њујорчанец го препознаваме пред се по неговиот автентичен филмски јазик, сепак, неговата ‘луда потреба постојано да создава, бидејќи доколку си седи мадро, ќе полуди’ се состои и од многу напишани страници со раскази, кои, на некој начин, се дури и пооткачени од неговите филмови.
Пред вас е изборот од 20 приказни, поместени во неговите три збирки раскази: „Израмнување на сметките”, „Без пердуви” и „Несакани дејства”, кои со својот несомнен хумор со сигурност ќе го разбудат заспаниот намќор во вас.
Со среќа!
-
Животот и времињата на Мајкл К.
Добитник на Букеровата награда, романот на нобеловецот Џ.М Куци „Животот и времињата на Мајкл К“ се одвива во Јужна Африка за време на војната во ерата на апартхејдот. Мајкл К, повлечен и осамен градинар, роден со зајачка усна и уште од мал исмејуван и неприфатен поради физичката непривлечност и умствената бавност, решава да и’ помогне на својата болна мајка и да ја одведе на фармата од нејзиното детство, подалеку од војната во градот. По пат мајка му умира, а тој продолжува да ја бара фармата, носејќи ја со себе пепелта на мајка си.
Обидувајќи се да избега од луѓето, од насилствата и ужасот на војната и воените логори, но не секогаш успешно, преживува сам во опустошените и напуштени предели на Јужна Африка. Неговиот најголем непријател не е природата која тој како градинар успева да ја скроти, туку агресивноста и десктруктивноста на човекот.
Овој роман, незатруен од политички поенти, полн со длабоко потресни и лирски сцени, зборува за односот на човекот кон општеството воопшто, но и обратно.
-
Бегства од љубовта
По големиот успех со романот „Читачот”, Бернхард Шлинк со збирката раскази „Бегства од љубовта” го потврдува водечкото место ма актуелната германска книжевна сцена. Шлинк е брилијантен раскажувач кој приказната ја води со јасност и трезвеност се’ до самиот крај. Овој крај е консенквентен и секогаш изненадувачки.
Различните состојби во љубовта, бегството од љубовниот копнеж или неговото потиснување, скриената или откриената љубов, бесперспективната моќ на навиките, Шлинк ги опсервира како прецизен набљудувач, фрлајќи поглед и зад фасадата. Толку богати со различности како во вистинското секојдневие, јунаците на неговите приказни откриваат колку љубовниот копнеж може да биде судбоносен.
Седумте раскази во оваа збирка се истовремено прикази од големиот град, како средиште на емотивното, социјалното, културното битисување на современиот човек, и приказ за изгубената генерација, која постојано се сопнува од товарот на своето минато.
-
Платформа
Во романот „Платформа”, Уелбек со изострен говор го претставува потрошувачки настроениот, и пред се’ непродуховениот западен човек, како и неговата опсесивна зависност од секс-туризмот во азиските земји. Како спротивност на тоа, писателот суптилно го наметнува, и критикува, се повеќе присутниот исламски радикализам и тероризам.
Сексуалната еманципација, како мит за сексуалното ослободување, Уелбек ја смета за лага зад која стои индустријата, а не вистински осознаената потреба за еманципација. Во услови на наметната сексуална опсесија во западното општество, тој укажува на неможноста за опстојување на вистинската љубов.
-
Бела ноќ на љубовта
Иако Г.Х. Груѓински себеси се нарекува моралист и старомоден писател, во овој роман се позанимавал со инцестот, љубовта на полубратот и полусестрата, Лукаш и Уршула. Овој роман не е ниту малку старомоден во формата, затоа што содржи многу промислена романескна конструкција, во која се преплетуваат минатото и сегашноста, конвенционалното и автентичното, што особено го потврдуваат двете верзии на крајот.
-
Невидливи градови
Оваа неодолива збирка раскази, напишана врз една позната матрица – патописната проза „Милион“ од Марко Поло, ги содржи описите на најчудесните градови што Марко ги „видел” на своите патувања, а кои потоа му ги прераскажува на својот господар – Кублај Кан.
Секој град кај Калвино носи име на една жена, која го заведува читателот со своите необични облици, конструкции и варијанти, како и со тајните соодноси меѓу нештата кои навидум изгледаат неспоиви. Градовите во оваа книга, кои се лебдечки, пловечки, висечки, небесни или подземни, се извонредна можност за авторот преку нив да ја искаже својата најдлабока рефлексија за светот и животот воопшто.
Сликата и симболот на градот кај Калвино се разработени од најразлични можни аспекти, а сите опишани градови се вклопени во заедничка мрежа, во една строга и прецизна структурна форма, претставувајќи извонреден пример за постмодерната ars combinatoria.
-
Читачот
„Читачот спаѓа во оној тип комплексни романи кои отвораат толку прозорци колку што читателот може да поднесе свеж воздух. Психолошки во длабока, филозофски во генерална и незаборавен во буквална смисла, „Читачот” е роман кој не се предвидува, не се претпоставува, ниту пак, се прераскажува, роман кој со секоја наредна страница одново и одново ја редефинира наративната маршрута.
Тргнувајќи од самиот наслов, ова е роман во кој во ниту еден читачки/читателски миг не се знае кон каде ќе тргне, а камоли каде (и како) ќе заврши „читањето”, дури и во жанровска смисла… Одлична лекција за книжевните вообразеници, скептици и неверници кои сметаат дека книжевното писмо не може да изненади“.
Оливера Ќорвезироска
-
Едно лето од љубов и пепел
„Едно лето од љубов и пепел” е приказна за Ема, млада Квебекјанка, која ги придружува своите родители на северот на Индија, посетувајќи ја тибетската заедница во прогонство, собрана околу Далај Лама. Во судир со разните култури, области и обичаи кои ја распаметуваат, таа се вљубува во Тензин, момче кое е малку повозрасно од неа, сирак од Тибетското детско село.
Ема и Тензин немаат заеднички јазик освен оној универзалниот, јазикот на чувствата, на сочувството и на откривањето на интимноста. Но, зар во тишината, отаде зборовите, не се раѓаат најголемите љубовни приказни?
250,00 ден -
Есен во Пекинг
Според публиката и критичарите, „Есен во Пекинг” е најсложениот и најуспешниот роман на Борис Виjан. Приказната се случува во една имагинарна пустина наречена Егзопотамија, каде сите главни ликови учествуваат во изградбата на железничка пруга која, всушност, не води никаде.
Со специфично мешање на црн хумор и апсурдни сцени, Виjан ја зачинува оваа „пустинска“ авантура со крајно ексцентрични ликови какви што не се забележани во светската литература, освен можеби во „Алиса во земјата на чудата“ од Луис Керол.
Истовремено смешни и трагични, сериозни и апсурдни, допадливи и одбивни, овие незаборавни ликови живеат во мрачниот свет на Виjан, каде сè е можно, освен вистинската среќа.
390,00 ден -
Црешовото дрво и старите чувства
„Во слики со светлечки интензитет, Марица Бодрожиќ раскажува за тоа што беше „Југославија“ и што значи да се биде во егзил; и покажува дека Арјета ќе има иднина само ако е подготвена да не ги затвори актите на своето минато. Тогаш црешовото дрво ќе прокрвави и ќе раскажува…“
Карл-Маркус Гаус, Зидојче Цајтунг
„Бегството во јазикот како последно средство на отпорот, е она што го носи целиот роман. Како можеме да се сетиме, како можеме да го совладаме сеќавањето? Тоа се прашањата што ја водат Арјета Филипо, раскажувачката во романот. Потекнува од Сараево, студира во Париз, потоа оди за Берлин и насекаде среќава други луѓе кои побегнале од војната во Југославија, но не наоѓаат мир во себе“.
Андреас Платхаус, Франкфуртер Алгемајне Цајтунг
299,00 ден -
Звукот на сончевиот часовник
Зрело, читливо и истовремено култивирано дело, кое на природен начин спојува неколку интелектуални нивоа, временски зони и жанрови сместени во Злин во екот на успехот на претприемачот Баќа, Индија во триесеттите години од минатиот век и современа Америка.
Нарацијата почнува со случајната средба на двајца чешки емигранти во Колорадо, чии животни судбини одамна се преплетувале. Во кратките сцени и во промислените пасажи пред нас се одвива сложена приказна, во чиј центар е љубовната врска меѓу Томаш Кеплер и Еврејката Рахел видени со очите на нивниот син Даниел. Со окупацијата на Чехословачка и последователното одење на Рахел во логор, хармоничниот и безбеден свет на Даниел дефинитивно се распаѓа…
-
Книга на сеќавања 1 и 2
Во романот „Книга на сеќавања“ авторот го опишува светот како систем на релации кои ги поврзуваат човечките тела едно со друго. Романот започнува да го пишува во седумдесеттите, работи на него десеттина години во многу опасни услови, дури со замисла дека никогаш нема да биде објавен. Мотото на овој роман е земен од евангелието спорен Јован: „Но Тој зборуваше за Храмот на Своето тело.“ Романот е преполн со такви врски, особени и фатални источноевропски јазли во кои секој аспект од личниот живот е заплеткан со идеологијата, и ужасните јавни лаги и предавства повторно се создаваат во микрокосмосот на приватните врски.
Сузан Сонтаг, романот „Книга на сеќавања“ од Петер Надаш го нарече „најдобриот роман напишан во наше време“.
Според Хофман, комунистичката Источна Европа ретко е гледана како предмет за рефлексија на Пруст. Романсиерите од овој ден на светот за време на студената војна настојувале системот да им биде главна тема, длабоко загризувајќи во мрачна сатира и бесмислосна алегорија. Но Петер Надаш во „Книга на сеќавања“, остварил еден изворенреден интересен потфат: во романот пренесува една свесност за Социјалистичкиот универзум и го затвора процепот меѓу предвоениот модернизам и Источна Европа. Овој огромен, психолошки комплекс, сензуално напишан роман успешно е поврзан со историската реланост, та поминал неколку години цензурски заборав пред да биде објавен во 1986 година.
Името на Томас Ман често се доведува во релација со Надаш, како негов предходник на таа романсиерска традиција, која тој ја продолжува и предизвикува. Во секој случај романите на Ман имале големо влијание врз оние на Надаш.
690,00 ден