Тројца неверојатно различни браќа се собираат околу смртната постела на нивната мајка. Најстариот син Тор ја води семејната фарма, Маргидо поседува мало погребно биро, а Ерленд работи како декоратер на излози во Копенхаген. Тие долги години се немаат видено, и оваа средба за сите тројца станува судбоносна.

„Берлински тополи” е роман за обидот да се поткопаат сопствените корени, само за да се открие дека тие се протегаат подлабоко отколку што се верувало, но и за тоа дека одненадеж може да се откријат корени за кои не се ни претпоставувало дека постојат.

Лагата и вистината ги означуваат различните, понекогаш дури и спротивставени поимања на реалноста. Што е лага, а што вистина не е секогаш лесно да се одреди, посебно не, кога се доведува во прашање сопствениот начин на живот. Оној кој лаже, може да се убеди себеси и другиот во таа лага, само доколку и самиот верува во неа и се чувствува навреден, кога другиот ќе го нарече лажго.

„Кој не умее да лаже, не знае што е вистина“, вели Заратрустра на Ниче.

Бернхард Шлинк се соживува и воздржува во раскажувањето. Со својот трезвен и ненакитен јазик тој успева да не допре и да не внесе во своите раскази. Тој го познава својот занает.

„Од морето извонредни американски раскажувачи на дваесеттиот век, освен Хемингвеј, врвно место во светскиот кус расказ, секако, заслужува и Карвер. Реалист по определба, американскиот Чехов, како што го нарекуваат Карвер, со не многу долгиот опус, е веројатно најдаровитиот и најуспешен сликар на американското општество од дваесеттиот век“.

Драги Михајловски

Романот „Столот на Елијах“ (2006) е преведен на 15 јазици.

Ги доби наградите „Киклоп“ и „Шандор Гјалски“.

Романот „Враќање дома“ е од типот ‘романи за романот’, но во една мошне оригинална смисла: главниот лик трагајќи по фиктивниот лик од книгата што ја читал во детството (не заборавајте дека и тој е фиктивен, иако Шлинк ве принудува да мислите оти е реален!) го пронаоѓа ‘стварниот ‘ автор кој истовремено е и негов биолошки татко!

Совршено смислено, стрпливо и интелигентно раскажано.

„Враќање дома“ е модерна ‘Одисеја’, по малку постмодернистички ситуирана во Хомеровата.

Добитник на Букеровата награда, романот на нобеловецот Џ.М Куци „Животот и времињата на Мајкл К“ се одвива во Јужна Африка за време на војната во ерата на апартхејдот. Мајкл К, повлечен и осамен градинар, роден со зајачка усна и уште од мал исмејуван и неприфатен поради физичката непривлечност и умствената бавност, решава да и’ помогне на својата болна мајка и да ја одведе на фармата од нејзиното детство, подалеку од војната во градот. По пат мајка му умира, а тој продолжува да ја бара фармата, носејќи ја со себе пепелта на мајка си.

Обидувајќи се да избега од луѓето, од насилствата и ужасот на војната и воените логори, но не секогаш успешно, преживува сам во опустошените и напуштени предели на Јужна Африка. Неговиот најголем непријател не е природата која тој како градинар успева да ја скроти, туку агресивноста и десктруктивноста на човекот.

Овој роман, незатруен од политички поенти, полн со длабоко потресни и лирски сцени, зборува за односот на човекот кон општеството воопшто, но и обратно.

По големиот успех со романот „Читачот”, Бернхард Шлинк со збирката раскази „Бегства од љубовта” го потврдува водечкото место ма актуелната германска книжевна сцена. Шлинк е брилијантен раскажувач кој приказната ја води со јасност и трезвеност се’ до самиот крај. Овој крај е консенквентен и секогаш изненадувачки.

Различните состојби во љубовта, бегството од љубовниот копнеж или неговото потиснување, скриената или откриената љубов, бесперспективната моќ на навиките, Шлинк ги опсервира како прецизен набљудувач, фрлајќи поглед и зад фасадата. Толку богати со различности како во вистинското секојдневие, јунаците на неговите приказни откриваат колку љубовниот копнеж може да биде судбоносен.

Седумте раскази во оваа збирка се истовремено прикази од големиот град, како средиште на емотивното, социјалното, културното битисување на современиот човек, и приказ за изгубената генерација, која постојано се сопнува од товарот на своето минато.

Оваа неодолива збирка раскази, напишана врз една позната матрица – патописната проза „Милион“ од Марко Поло, ги содржи описите на најчудесните градови што Марко ги „видел” на своите патувања, а кои потоа му ги прераскажува на својот господар – Кублај Кан.

Секој град кај Калвино носи име на една жена, која го заведува читателот со своите необични облици, конструкции и варијанти, како и со тајните соодноси меѓу нештата кои навидум изгледаат неспоиви. Градовите во оваа книга, кои се лебдечки, пловечки, висечки, небесни или подземни, се извонредна можност за авторот преку нив да ја искаже својата најдлабока рефлексија за светот и животот воопшто.

Сликата и симболот на градот кај Калвино се разработени од најразлични можни аспекти, а сите опишани градови се вклопени во заедничка мрежа, во една строга и прецизна структурна форма, претставувајќи извонреден пример за постмодерната ars combinatoria.

Она по што читателите бездруго ќе го запомнат овој занимлив текст е неможноста да се одредат мерката и видот на интимата, зашто посакуваната и непосакуваната се две лице на исто чувство, текст, краток роман…